Zesentwintig waarschuwingen heeft ING ontvangen over de diefstal van mijn trustbedrijf en het witwassen door de handelstak van dat bedrijf. Die signalen kwamen niet alleen van mij en mijn advocaten, maar ook van correspondentbank Barclays en de FIOD. ING deed niets en heeft geen van de signalen serieus genomen. Dit is Waarschuwing nr 2.
In Amsterdam begin ik een grondig onderzoek en constateer daarin misstanden tussen ING en Erwin de Ruiter. Ik fax Jan Zegering Hadders het memo dat op de openingspagina van deze site staat: ‘Beste Jan, het uitblijven van serieuze berichten van de bank wekt mijn wantrouwen. Thans blijkt er gehandeld in strijd met alle regels. Neem deze zaak alstublieft serieus!’
Op 23 september dicteert Jan Zegering Hadders Een antwoord aan zijn secretaresse Leonie Lafleur ‘Dank voor al je brieven. Ik werd er niet zenuwachtig van (…) Er is een brief naar je onderweg die gisteren reeds per expres is gestuurd, waarbij je uitgenodigd wordt voor een gesprek. In de situatie waarin zich in een ander ontwikkeld is het bij de argumentatie goed onderscheid maken tussen wens in juridische mogelijkheid. Een commissaris heeft een andere positie dan een statutair directeur et cetera.’
Zegering Hadders, die te gast was bij mijn tweede huwelijk, voegt er in een persoonlijke noot aan toe dat hij de indruk heeft dat meerdere mensen mij ter wille zijn en mij ook concrete voorstellen doen, waardoor ik uiteindelijk krijg waar ik recht op heb, en mogelijk zelfs eerder dan oorspronkelijk gepland. ‘Een weloverwogen handelen en eerst goed luisteren naar wat de collega pakte een hebben in te brengen is beter dan alles verwerpen respectievelijk wegen inslaan die je niet dichter bij je doel brengen.’
Hij raadt mij aan met alle partijen om de tafel te gaan zitten en mijn adviseur het hele verhaal als achtergrond te vertellen. ‘Je hebt de facto te vroeg getekend voor verkoop terwijl je de lening/borg niet op hetzelfde moment geregeld had, en die consequentie speelt een rol, en moet je gewoon accepteren als een voldongen feit.’
Ik heb echter niet te vroeg getekend. De Ruiter en de directie zijn met vervalste notulen van de aandeelhoudersvergadering naar de notaris gegaan. In die notulen waren de geëiste zekerheden voor de verkoop geschrapt. De Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam zal dit gedrag een half jaar later aanmerken als wanbeleid.