| Het menu bovenaan geeft de hoofdstukken weer op deze site. Hieronder ga ik gedetailleerder in op de inhoud naar onderwerp. |
Op deze website beschrijf ik, Sam van Doorn, hoe ING bank mijn ex-compagnon Erwin de Ruiter hielp en adviseerde bij de diefstal van mijn trustbedrijf in 2005 en bij witwasserij van 2002 tot 2013. Ik vocht de diefstal aan bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam en ik heb aangifte gedaan wegens witwassen.
Mijn onderneming is misbruikt om te kunnen witwassen
Diefstal van mijn bedrijf
Op de site leg ik uit hoe de diefstal van mijn bedrijf in het werk ging. Hieronder geef ik de chronologische volgorde aan van deze stappen. Het blijkt dat ING Erwin de Ruiter hielp bij het maskeren van witwasserij door mij (als klokkenluider) uit mijn eigen bedrijf te zetten:
- 29 augustus 2000: Betalingsverkeer niet-reguliere trustactiviteiten apart gezet
- 17 maart 2005: De Ruiter wil kopen zonder geld
- 11 augustus 2005: Diefstal aandelen met valse notulen
- 5 september 2005 – Van het Hof: Zelf getekend voor diefstal
- 23 september 2005: Uiteindelijk krijg je waar je recht op hebt
- 28 en 29 september 2005: Angel uit beslaglegging
- 27 oktober 2005: Geen zekerheden
- 21 februari 2006: Voorsorteren op cliëntendiefstal
- 14 maart 2006: Overleg eens met je advocaten
- 12 april 2006: Een grote graaipartij
- 7 mei 2006: Hoog in de boom
- 30 juli en 6 augustus 2007: Overdracht bedrijfsactiviteiten aan De Ruiter
- 12 november 2007: ING akkoord met soepele overgang naar ICM
- 4 december 2007: Overdracht klanten zonder UBO-opdracht
- 20 december 2007: ING wil rekeningen met cliëntgelden niet blokkeren
- 28 januari 2008: ING ziet CMTN als risico
- 3 februari 2009: ING weigert informatie over witwasbetalingen
De Ondernemingskamer constateert in 2007 wanbeleid en schending van mijn rechten op de onderneming.
De Ruiter is veroordeeld mij schadevergoeding te betalen, maar betaalt niet
Het Gerechtshof Amsterdam (Ondernemingskamer) veroordeelt Erwin de Ruiter ertoe mij een schadevergoeding van 2 miljoen euro te betalen en verliest zijn trustvergunning. Erwin de Ruiter verhuist prompt naar Dubai en betaalt niet.
Witwasserij
ING werkte mee met de witwasserij: ik doe aangifte
De top van ING is tussen 2005 en 2012 in totaal zesentwintig keer schriftelijk en goed gedocumenteerd gewaarschuwd voor deze diefstal en voor de megawitwasserij.
Uit de gegevens van het strafrechtelijk onderzoek van de FIOD blijkt dat ING doelbewust heeft meegewerkt aan deze witwasserij. Daarom doe ik in 2015 ook aangifte tegen ING, wegens het medeplegen en faciliteren van witwassen.
De aangifte is gebaseerd op de in totaal 26 waarschuwingen die de ING heeft ontvangen en waarmee weinig tot niets is gedaan. Ik ben weggezet als ‘ruziezoeker’ en de witwasserij ging ondertussen gewoon door. Hieronder in chronologische volgorde mijn vermaningen (mijn ‘luiden van de klok’):
- 5 september 2005: Telefoontje Zegering Hadders
- 22 september 2005: Memo Zegering Hadders
- 12 april 2006: Beschikking Ondernemingskamer
- 11 t/m 24 augustus 2006: Vragen Barclays
- 23 maart 2007: Informatieverzoek FIOD
- 4 januari 2008: Incorrecte UBO-administratie
- 19 en 22 augustus 2008 – Geldstroom verlegd
- 29 augustus 2008: Wegsluizen geld en klanten
- 5 september 2008: Faciliteren malversaties door ING
- 17 november 2008: Rapport over administratie Caute
- 18 november 2008: Oncontroleerbare onttrekkingen en forensisch rapport
- 24 november 2008: Kritisch memorandum
- 2 en 4 december 2008: Specificaties betalingen geweigerd door ING
- 19 december 2008: Aansprakelijkstelling ING
- 18 en 30 juni 2009: Steun ING bij witwassen
- 6 augustus 2009: Oneigenlijke facturen
- 19 augustus 2009: Miljoenentransacties
- 27 november 2009: Voorstel gezamenlijke aangifte
- 12 april 2012: Invallen justitie
- 24 april 2012: Knipsel Repubblica
- 22 november 2012: Concept-aangifte tegen ING
De Ruiter is veroordeeld tot gevangenisstraf vanwege witwassen
In 2012 vervolgt het Openbaar Ministerie Erwin de Ruiter voor gewoontewitwassen onder de codenaam “EU Trust”. Erwin de Ruiter wordt in december 2018 veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf.
In hoger beroep viel de celstraf even hoog uit. Volgens het Hof heeft hij ‘feitelijk leiding gegeven’ aan valsheid in geschrift en gewoontewitwassen en heeft hij deelgenomen aan een criminele organisatie.
OM vervolgt ING niet voor feiten die wel tot veroordeling van De Ruiter hebben geleid
Het OM vervolgt ING echter niet voor de feiten die wél hebben geleid tot de veroordeling van Erwin de Ruiter. De bank heeft in 2018 voor 775 miljoen euro een megaschikking getroffen voor een andere grote witwasserij met de codenaam Houston en is daarmee volgens het OM “al voldoende gestraft”.
Ik begin art. 12 procedure
Ik begin daarom een art. 12-procedure tegen deze schikking en eis dat de top van ING wordt vervolgd wegens het systematisch negeren van mijn waarschuwingen over strafbare feiten, te weten witwassen. Later bleek dat Barclays Bank en het OM ook al gewaarschuwd hadden.
Ik win de art. 12 procedure, OM doet vooralsnog niets
Aan deze procedure hebben de gedupeerden Lohman c.s. en Pieter Lakeman van de Stichting Onderzoek Bedrijfs Informatie (SOBI) meegedaan. Het gerechtshof in Den Haag oordeelt op 9 december 2020 dat oud-ceo Ralph Hamers van ING inderdaad strafrechtelijk vervolgd moet worden wegens het jarenlang systematisch negeren van waarschuwingen over witwassen.
Het blijft vooralsnog de grote vraag of het Openbaar Ministerie Ralph Hamers daadwerkelijk gaat vervolgen of dat deze zaak geruisloos in de doofpot verdwijnt….
Publicaties
Persberichten: een publiek belang!
Mijn zaak is van groot algemeen belang. De pers is al jaren op het spoor van witwasserij via grote banken en heeft ook aandacht besteed aan mijn zaak. De publicaties heb ik verzameld op de pagina Witboek ING. Hieronder geef ik een selectie uit het journalistieke spitwerk.
Civiele zaak
In civiele zaken procedeert niet de overheid tegen de partij die de regels overtreedt, maar moet degene die daarvan de schade lijdt dit zelf
Geen gerechtigheid voor mij inzake schadeclaim ING (De Ruiter betaalt nog steeds niet)
Mijn schadeclaims tegen ING hebben weinig succes. De Rechtbank Amsterdam stelt op 1 november 2017 dat ING geen zorgplicht tegenover mij heeft geschonden en dat de overdracht van al mijn cliënten aan (“dief”) Erwin de Ruiter voldoende is gelegitimeerd door uittreksels van de Kamer van Koophandel te tonen. Het Gerechtshof Amsterdam heeft (tegen beter weten in) dit vonnis in hoger beroep op 24 september 2019 bekrachtigd en de Hoge Raad heeft het cassatieberoep tegen dit arrest op 9 april dit jaar zonder enige vorm van toelichting verworpen…
Nieuwe bewijzen tegen de ING in civiele zaak
Na 9 april 2021 is mij echter gebleken dat ING tijdens de procedure heeft gelogen. De bank heeft in de civiele procedure herhaaldelijk bevestigd dat:
- de formaliteiten voor de cliëntenoverdracht in orde waren;
- daarmee de beschikkingsbevoegdheid over mijn cliënten mocht worden overgezet op naam van ICM;
- de bank daardoor bevoegd was mijn klanten over te hevelen naar het electronic bankingpakket van ICM bij ING;
- ING van al die klanten de daarvoor vereiste UBO-opdrachten van ICM had ontvangen.
Dat laatste kan niet waar zijn. Het wordt nu weersproken door een toenmalige adviseur die verklaart dat men destijds niet over UBO-opdrachten beschikte. Het blijkt ook nog eens uit de waarschuwingsbrieven van DNB uit 2008 en 2009, die in mei 2021 boven water zijn gekomen.
Herroeping: aansprakelijkheid ING?
Vanwege dit bedrog heb ik een herroepingszaak ingediend, waarin ik ruim 7 miljoen euro plus wettelijke rente sinds 2005 en geleden schade van de ING bank vorder. Het Haagsche gerechtshof heeft inmiddels het OM opgedragen Hamers cs (ING) aansprakelijk te stellen en dus niet weg te laten komen met de diefstal van mijn bedrijf en de onderliggende witwasserij door Erwin de Ruiter (die wel strafrechtelijk is veroordeeld!).
Samenvatting
De strafzaak en de civiele zaak leidden tot nu toe niet tot gerechtigheid voor mij – de benadeelde van zowel De Ruiter als ING. De Ruiter moet schadevergoeding betalen, maar doet het niet. ING komt ermee weg!
(Infographic | Rechtsongelijkheid in zowel de strafzaak als de civiele zaak: ING vs. De Ruiter inzake witwassen en diefstal bedrijf)